....
"นี่ ท่านออย ~" เสียงเล็กๆดังขึ้นก่อนที่จะมีเด็กหนุ่มตัวเล็กแง้มประตูเข้ามา คนถูกเรียกชื่อเงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์เล็กน้อยก่อนจะเอ่ยปากถามเมื่อเห็นว่าเจ้าของเสียงเป็นใคร
"มีอะไรก้อนเมฆ ?"
"เจ้านายบอกให้ลงมากินข้าวได้แล้ว"
เจ้านายที่ก้อนเมฆพูดถึงก็คือ 'เอก' มนุษย์แปลกหน้าซึ่งสามารถอยู่ในปราสาทและกลายเป็นทาส[?]ของเคะราชินี[?]อย่างออยไปโดยปริยาย .... ด้วยพลังบางอย่างในปราสาท ทำให้กระต่ายนามว่า 'ก้อนเมฆ' ที่เอกอุ้มเข้ามากลายร่างเป็นมนุษย์
"ขอเคลียร์ตานี้ก่อนแล้วจะลงไป นายลงไปก่อนได้เลย !" ออยพูดชิวๆ
เมื่อเจ้านายของเจ้านาย[?]พูดอย่างนั้น ก้อนเมฆก็เลยยิ้มรับพลางพยักหน้าตามนิสัยเด็ก ก่อนจะปิดประตูแล้วเดินลงบันไดไป ...
20 นาทีต่อมา
ปัง !!!
เสียงถีบประตูพร้อมเสียงโวยวายอันคุ้นเคยทำเอาแวมไพร์หนุ่มที่นั่งเล่นเกมอยู่สะดุ้งเฮือก
"ไอ้ท่านห่าออย เมื่อไหร่มึงจะลงไปแดกข้าวห๊าาาา !! กูหิวจะแย่แล้วนะเว้ย !!!" เอกตะโกนอย่างหงุดหงิด
ใครวะที่บอกว่าถ้าไม่ลงไปก็ห้ามกินข้าวอ่ะ มึงกินเลือดแต่กูต้องแดกข้าวประทังชีวิตนะเว้ยยยยยยยย T____T
"เดี๋ยวดิ" ดวงตาสีแดงฉานของออยจ้องมองอีกฝ่ายอย่างสบายๆพลางยิ้มร่าก่อนจะหันกลับไปคลิกเมาส์เล่นเกมที่เล่นค้างไว้ต่อ ผิดกับเอกที่เริ่มจะหิวจนหงุดหงิด
"เดี๋ยวแป๊ะอะไรวะ ! กูให้ก้อนเมฆมาตามมึงก็บอกขอเล่นเกมก่อน ตานึงแม่งยาวนานขนาดนั้นเลยใช่มั้ยห๊ะ !! กูมีทางเลือกให้มึงสามอย่าง หนึ่ง ลงไปแดกข้าวกับกู สอง ให้กูแดกมึงแทนข้าว สาม ปิดคอม !!"
"เอาข้อสองได้ปะวะ ?" ออยยักคิ้วใส่อีกฝ่าย เอกยกยิ้มก่อนตอบ
"... เออ โอเค กูอยากแดกมึงเป็นของหวาน ก้อนเมฆก็รอให้กูไปป้อนข้าวอยู่ เพราะงั้นมึงลงไปแดกข้าวกับกูได้แล้วครับไอ้ท่านออย !!!"
"ก็ใช้ได้อยู่ ~ ไปก็ได้วะ" ออยเห็นประกายในดวงตาสีแดงที่สีอ่อนกว่าเขาเล็กน้อยของเอกฉายแววดีใจขึ้นมา มือเรียวรีบคว้าแขนซีดลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว
....
เวลาแดก เอ๊ย ! กินข้าว
"เออ ไอ้ท่านออย ทำไมแวมไพร์ต้องแดกเลือดด้วยวะ มันเจ็บนะเว้ย" จู่ๆ เอกก็ถามขึ้นมาพลางมองเด็กหนุ่มหัวทองที่ดื่มเลือดของเขาอย่างเอร็ดอร่อยไปเป็นแก้วที่สาม
"แล้วทำไมคนต้องแดกข้าวอะ ?" ออยถามกลับทำเอาเอกนิ่งค้าง
แดกจุดแทนข้าวทันมั้ย ......................
"ง่า แต่เจ้านายก็ได้เลือดใหม่ไม่ใช่เหรอครับ .. ?" ก้อนเมฆที่เคี้ยวข้าวตุ้ยๆแก้มป่องอยู่เอียงคอถามใสซื่อ เด็กหนุ่มผมนํ้าตาลหันไปค้อนขวับใส่พลางตัดพ้อ
"เมฆฆฆฆฆฆฆ เมฆไม่คิดจะเข้าข้างฉันหน่อยเหรออ T__T"
"ง้า ...."
"ก้อนเมฆแม่งเป็นพวกกู ฮ่าๆๆๆ ... อ๊าก !" ออยหัวเราะสะใจก่อนจะร้องลั่นปราสาทเมื่อถูกช้อนฟาดเข้าที่หน้าผากอย่างแรง ตามมาด้วยเสียงโวยของคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม
"ไอ้ท่านออย วันนี้มึงเสร็จกูแน่ !!"
"หึ .. ขอค่ามัดจำด้วยครับ"
เอกลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะเดินไปกระชากตัวอีกฝ่ายเข้ามาจูบ ลิ้นนุ่มประสานกันอย่างแนบแน่นพักหนึ่งก่อนจะผละออก ก่อนนั้นเขี้ยวคมของแวมไพร์ก็กัดริมฝีปากของเอกจนเลือดไหลออกมาเล็กน้อย ก่อนจะแลบลิ้นไปเลียเลือดบนริมฝีปากนั้นอย่างเชื่องช้า
"กัดปากกูอีกแล้วนะ !!" เด็กหนุ่มมนุษย์ขมวดคิ้วยุ่ง
"อร่อย" เด็กหนุ่มแวมไพร์ยกยิ้มพลางเลียปากตัวเอง
ทั้งสองไม่ได้สนใจเด็กหนุ่มกระต่ายที่ถือกล้องถ่ายรูปอันเล็กไว้ในมือ .... ใช่มั้ย ?
"ก้อนเมฆอิ่มยัง ?" เอกหันมาถาม ก้อนเมฆรีบพยักหน้าหงึกๆพลางยิ้มกว้าง
"อิ่มแล้ว ... เดี๋ยวผมจะลองล้างจานให้ เจ้านายขึ้นไปเถอะ"
"แน่ใจนะว่านายจะไม่ทำจานแตก หืม ?"
"งือ ...." ร่างบางชะงักกึกก่อนจะพองแก้ม เจ้านายเห็นแล้วก็หัวเราะออกมาแล้วเดินไปยีหัวสัตว์เลี้ยงสุดที่รักด้วยความเอ็นดู เสร็จแล้วก็เดินกลับไปทำท่าโค้งแบบพ่อบ้านดีๆเค้าทำกัน
"ฉันล้อเล่น ฝากด้วยล่ะ ไอ้ท่านออยครับ อัญเชิญขึ้นชั้นบนครับ ...."
"ผมกำลังรอคำนี้อยู่เลย"
"นี่กำลังยั่วกูอยู่รึเปล่า ... ?" เอกหัวเราะอีกรอบ
"ขึ้นไปเดี๋ยวก็รู้" รอยยิ้มหวานหยดถูกวาดขึ้นบนใบหน้าหวานเช่นกัน ... เด็กหนุ่มในผ้าคลุมกับหมวกสีดำเดินขึ้นห้องโดยมีเอกเดินตามไป ..
....
เวลาดึกสงัดในห้องอันมืดมิดที่มีแค่แสงเทียน มีเสียงครางหวานพร้อมเสียงหอบเบาๆดังก้องอยู่ข้างใน มีเด็กหนุ่มสองคนที่ร่างแนบชิดกันกำลังทำอะไรบางอย่าง .. สิ่งที่เอกเรียกมันว่า 'การกินของหวาน'
"ตรงนี้ด้วย ? อ่อนว่ะครับ"
"อ๊า .. มึงเงียบไปเลยไอ้ ... อึก .." 'ของหวาน' พยายามพูดให้เป็นประโยค แต่ว่าการปฏิบัติตรงส่วนล่างทำให้สติของเด็กหนุ่มเริ่มไม่อยู่กับตัว รู้ตัวอีกทีก็เผลอคว้าใบหน้าอีกฝ่ายเข้ามาจูบแล้วกัดเพื่อดื่มเลือดไปอีกรอบ
"เจ็บนะเว้ย มึงแม่งกัดที่เดิมเลยว่ะครับ"
"เป็นแค่ทาส ... อย่ามาบ่นน่ะ" เด็กหนุ่มกอดอีกฝ่ายแน่น ปากเปื้อนเลือดอีกฝ่ายซึ่งรู้สึกว่ามันหวานอร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมา
"งั้นจะใส่เข้าไปแล้วนะครับ ~"
"ใส่เข้ามาเร็วสิ .. อึก อ๊าา !!"
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังสนใจอยู่แค่กันและกัน ทำให้ไม่มีใครเหลือบไปมองเห็นเด็กหนุ่มตัวเล็กที่กระดิกหูกระต่ายสีขาวบนหัวไปมาอยู่ข้างนอกหลังประตูที่แง้มไว้นิดๆ
'คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ?'
ก้อนเมฆนึกในใจพลางก้มมองกล้องวีดีโออีกอันในมือของตัวเอง ...
#ใครอยากเห็นให้ขอก้อนเมฆนะครับ .... ไรท์ไม่เกี่ยว ถถถถถถ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น